-
-
-
Open Hours: Mon-Friday: 9:00 AM - 3:00 PM
Bij de Nationale Partij Suriname (NPS), treden we een wereld binnen waar het verleden en de toekomst samenkomen in een dynamische dans van groei, ontwikkeling en transformatie. Opgericht in 1946, heeft de NPS zich ontwikkeld tot meer dan alleen een politieke organisatie; we zijn een beweging die diep geworteld is in de Surinaamse samenleving en cultuur.
Onze missie is duidelijk en resoluut. We zijn toegewijd aan het bevorderen van democratie, vrijheid, en gelijkheid in elk aspect van de Surinaamse samenleving. Met een rijke geschiedenis van leiderschap, is elke stap die we zetten, elk initiatief dat we lanceren, en elke beslissing die we nemen, doordrenkt met de intentie om het leven van elke Surinamer te verbeteren.
NPS is toegewijd aan het dienen en verrijken van Suriname, geworteld in respect en saamhorigheid. We streven ernaar waarde toe te voegen aan levens en zekerheid voor de toekomst te bieden, en zijn vastberaden om ons geliefde land naar nieuwe hoogten van welzijn en erkenning te tillen.
NPS bevordert vrijheid, gelijkheid & ontwikkeling in Suriname met respect voor de rechtsstaat. We streven naar een welvarend, rechtvaardig land waar elke burger maximale ontplooiingskansen krijgt. Duurzaam beheer en saamhorigheid staan centraal in onze dynamische benadering.
NPS gelooft in gelijkheid & ontwikkeling voor iedereen, ongeacht ras of geloof. We staan voor sociale democratie, duurzame ontwikkeling, en mensenrechten. Verdraagzaamheid, democratie en respect vormen onze kernwaarden, waarbij ieders ontplooiing centraal staat.
De eerste voorzitter van de NPS was Gerard van der Schroeff. Zijn voorzitterschap was van 29 september 1946 tot januari 1950.
Hij werd daarna opgevolgd door Frederik Lim A Po. Diens zittingsperiode was van 08 januari 1950 tot 03 juni 19 51.
Emile de la Fuente was NPS’ derde voorzitter. Hij nam als voorzitter van de Surinaamse Voetbalbond het Andre Kamperveen Stadion, toen Suriname Stadion, in gebruik op 29 augustus 1953.
Alwin de Boer had vanwege gezondheidsredenen een vrij korte zittingsperiode en wel van 28 december 1952 tot 15 mei 1953.
Het leiderschap binnen de partij werd in 1953 middels verkiezingen overgenomen door Eugene Doelwijt. Hij kende twee zittingsperioden: als waarnemend voorzitter van 17 mei 1953 tot 27 september 1953 en als de voorzitter van 27 september 1953 tot 02 september 1962.
De naam van de man die bekend is in de gemeenschap onder andere vanwege het kolossale standbeeld op het onafhankelijkheidsplein is Johan Adolf Pengel. Als voorzitter van de NPS in de periode 02 september 1962 tot 05 juni 1970, heeft hij zorggedragen voor de totstandkoming van de Universiteit van Suriname. Hij was in zijn leven tevens minister-president namens de NPS.
Ook van oud-voorzitter Henck Arron is een standbeeld vervaardigd dat staat bij de ingang van de Palmentuin. Hij zat het langst aan als voorzitter namelijk 23 jaar (van 30 september 1970 tot 25 april 1993). Hij was statenlid, tot twee keren minister-president en tweemaal vice-president. Hij overleed op 04 december 2000 in Nederland. Onder zijn leiding verkreeg Suriname op 25 november 1975 zijn onafhankelijkheid.
Drs. Runaldo Ronald Venetiaan is vanaf 25 april 1993 de voorzitter van de NPS. Hij is drie keren gekozen als President van de Republiek Suriname. De eerste keer voor de periode 1991-1996, vervolgens van 2000 tot 2005 en daarna van 2005 tot 2010. Hij heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan het herstel van de democratie en heeft tevens de wederopbouw van het land ingezet na de beëindiging van de binnenlandse oorlog. CV Voorzitter
Van 2005 tot 2010 maakte Gregory Rusland deel uit van het derde kabinet-Venetiaan waarin hij minister van Natuurlijke Hulpbronnen was. In juli 2010 was hij namens de Nationale Partij Suriname kandidaat voor het vicepresidentschap van Suriname maar Robert Ameerali behaalde meer stemmen bij de stemming in het parlement. Rusland is sinds 17 juni 2012 voorzitter van de NPS. Hij volgt Ronald Venetiaan op, die sinds 1993 voorzitter was van de NPS.
Het eerste bestuur werd bij acclamatie gekozen op 15 december 1946 en bestond uit de heren:
G.van der Schroeff als voorziter, Purcy Wijngaarde secretaris, Henk van Ommeren, A.Salimin, L Meursiger, RC Schoonhove, H.de Vries, AT Calor, Leo Lauriers, L Eliazer, Jaques van Eer, W Juglall.
Op 29 september 1946 was theater Bellevue (nu gebouw City mall) aan de Domineestraat om 10 uur ‘s morgens geheel bezet toen de voorzitter van het oprichtingscomité, de advocaat G van der Schroeff, de vergadering opende.
Het waren voornamelijk personen uit de gewone arbeidsklasse, die door gemeenschappelijke nood te hoop gedreven werden. Zij pleegden in kleine groepen overleg met elkaar en keken op hun manier uit naar de leiders, die hun uit de nood konden helpen. De oprichting van de NPS scheen hun deze leiders te brengen en prompt gaven zij gehoor aan de roepstem van de leiding van de partij en sloten zich enthousiast aan.
De ‘kleine lieden’ deden meer dan zich aansluiten: zij droegen bouwstenen voor de partij aan door aanwerving van leden en succesvolle propaganda. Het waren deze ‘kleine lieden’ zoals men hen noemt, die de toen 33 jaar oude Johan Adolf Pengel als veelbelovende partijleider binnen de gelederen van de NPS brachten in 1949.
De heer Wijngaarde weidde uit over een vrij en zelfstandig Suriname, wat als eerste punt in het beginselprogramma van de NPS werd opgenomen. Hij hield zijn gehoor voor dat ons land meer van zijn eigen rijkdommen moet gaan genieten. Aan de wieg van de partij stonden onder meer (om slechts enkelen te noemen in willekeurige volgorde): Marinus Bänffer, Alwin Esser, James Kensenhuis, Eugenius Jap A Joe, Cornelius Drooduin, Mevrouw Read, Amalia Strauss, Floris Zwakke, Marie Sumter, Theo Caprino, Sasa Temmes, gezusters Nellie en Mathilde Snoyl, Adolf Caffe (Makka), Alex Morman(Pa Morie),J.C Hamel, George Held, Adriana Caffe, Rene Veldhoek, H.Bergen Sr.Julius Sijp, J.C.Marchea, Sam Venoaks, vader Juriaans, Adelaide Groenveld.
Op een groot doek was geschilderd de leuze: ‘Met de Nationale Partij Suriname naar een vrij en zelfstandig Suriname.’ Deze leuze werd werkelijkheid op 25 november 1975 onder leiding van wijlen NPS-voorzitter en premier van ons land, Henck Arron. De eerste voorzitter van de NPS gaf op die vergadering aan dat de NPS geen confessionele noch etnische partij is en dat er plaats is voor alle religiën en etnische groepen. Leo Lauriers brak een lans voor ons onderwijs en pleitte voor verhoging van de leerplichtige leeftijd; vermindering van het aantal leerlingen per onderwijzer; grondige herziening van het vakonderwijs; studiebeurzen ter vorming van geschikte krachten; oprichting van de Kweekscholen.
In 1973 vormde de NPS een coalitie met de KTPI; de Progressieve Surinaamse Volkspartij (PSV); en de PNR, onder de naam Nationale Partij Kombinatie (NPK). NPS-voorzitter Henck Arron was de lijsttrekker.
De NPK won de verkiezingen en Arron kondigde aan dat Suriname voor het eind van 1975 onafhankelijk zou worden. Dit was een kabinet zonder een Hindoestaanse partij, die altijd tegen de onafhankelijkheid waren. De NPK won ook in 1977 de verkiezingen waarbij Arron opnieuw een kabinet vormde. Dit kabinet kwam in 1980 in conflict met de militairen die vervolgens een staatsgreep pleegden genaamd “de Sergeantencoup”.
Na de militaire periode van 1980 – 1987, won de NPS onder leiding van Ronald Venetiaan de verkiezingen en werd hij voor de eerste keer gekozen tot de president van Suriname.
In 1996 kwam de NPS in de oppositie nadat enkele leden van de VHP overstapte naar de Nationale Democratische Partij van dhr. Desi Bouterse, die dhr. Jules Wijdenbosch voorschoof als de nieuwe president van Suriname.
Na heel wat onrusten in het land is dhr. Jules Wijdenbosch in 2000 gedwongen door de vakbond van dhr Hooghart (CLO) op te stappen als president van de republiek Suriname. De NPS kwam wederom aan de macht en werd dhr Venetiaan wederom gekozen tot president van ons land tot 2010.
De NPS heeft sedert haar oprichting mede structuur helpen brengen in het ontwikkelingsproces van Suriname, waarbij telkens weer gezorgd is voor politieke en economische rust alsook het waarborgen van de rechten van de mens.
The gowrnx official guide to living, working, visiting and investing in the Texas
